Ξέρεις ποιά σώματα χαζευω στην παραλία; αυτά που έχουν ιστορίες να πουν. Σημάδια, ραγάδες, καμπυλες, παραταιρα παχακια. Αυτά που φωνάζουν πως έζησαν και στήνω ιστορίες στο μυαλό, άλλοτε και στο χαρτί, για τον πρότερο βίο τους.
Ποιος τα πόνεσε, ποιος τ'αγαπησε, ποιος τα χάιδεψε.
Σώματα με καμπύλες που δείχνουν ότι αγαπήθηκαν πολύ. Περήφανα για κάθε άγγιγμα, για κάθε διαδρομή, ξεχωρίζουν από τον τρόπο που στέκονται.
Σώματα μπαλωμένα, που σέρνουν ακόμα πάνω τους ένα, δυο παιδιά.
Άλλα γηρασμενα, μοναχικά ή με ταίρι, συνήθως μετακινουνται με παρεό.
Σώματα μαγκωμενα και ντροπαλά, με τους ώμους μπροστά να κρύψουν ένα μεγάλο στήθος, πόσο λάθος κάνουν, κι άλλα που φανερώνουν ότι δεν αγαπήθηκαν ποτέ...
Κάθε ένα και μία ιστορία πίσω από τα μαύρα μου γυαλιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου