Σελίδες

Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2018

#MeToo όντως;

Διαφωνώ κάθετα με το βιασμό και την παιδοφιλια, διαφωνώ με τη χρήση βίας, διαφωνώ με τη μισθολογικη κλίμακα ανάλογα φύλλου αλλά ως εκεί. Η Ντενέβ και οι υπόλοιπες Γαλλίδες έδειξαν στον κόσμο αυτό που πάντα υπήρχε, τη διαφορετική κουλτούρα μεταξύ 2 λαών, Ευρωπαίων (πόσο μάλλον Γάλλων) και Αμερικάνων (ειδικά στον έρωτα). Ναι, κανενας να μην μπορεί να αποφασίζει για το σώμα μου πλην εμού αλλά να έχει το δικαίωμα να το θαυμάζει και να το φλερτάρει. Παντού υπάρχουν όρια, ο κόσμος δεν είναι άσπρο μαύρο. Θα κυλισθουμε σε εναν καλλιτεχνικό Μεσαίωνα αν κρίνουμε τους καλλιτέχνες μόνο σαν ανθρώπους με πάθη και οχι ως ταλέντα που γεννιούνται από αυτά τα πάθη. Να τους τιμωρουμε για το πρώτο οπως τον καθένα μας χωρίς όμως να τους αφαιρούμε το δικαίωμα στο δεύτερο. Όταν ξέσπασε το σκάνδαλο Σπέισι θυμήθηκα τον Τσάρλι Τσαπλιν που παντρευοταν κοριτσια 13-15 ετων και στο τέλος βρήκε καταφύγιο στην Ελβετία, ευτυχώς δεν έσβησαν το έργο του και δεν αλλοίωσαν τον χαρακτήρα του στις ταινίες.  Ο πουριτανισμος στην Αμερική έχει θρέψει πολλά κινήματα και πολλές σκοτεινές εποχές στην ιστορία της.  Σήμερα οι γυναίκες πολεμούν για τα δικαιώματα τους στην ίδια χώρα που ψήφισαν εναν μισογυνη πρόεδρο και ρίχνουν τα πάντα στο ίδιο καζάνι. Τιμωρήστε τους κακούς αξιοκρατικά και βάσει νόμων, μην τιμωρείτε την (δική σας) ομορφιά και τον (δικό τους) θαυμασμό.