Η λιακάδα στην καρδιά μας

Ονειρεύομαι μια μέρα με λιακάδα πάλι στην Ελλάδα, με την λιακάδα στην καρδιά μας και στο βλέμμα μας.   Έχω την πίστη ότι αυτή έρχεται μέσα από την προσφορά στους δίπλα μας.  Πόσοι άνθρωποι κυριολεκτικά πεινούν εκεί έξω; Παρακολουθώ το πρόβλημα ή μέρος αυτού στα μήντια αλλά δεν μου προτείνουν λύσεις.    Είμαι σίγουρη πως όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε και ας μην ανήκουμε σε ΜΚΟ, σε εκκλησιαστικές επιτροπές και  δημοτικά συμβούλια. Μικρές πράξεις από ομάδες ανθρώπων είναι ικανές να φέρουν το χαμόγελο στους πολλούς.  Μικρές πρωτοβουλίες για μεγάλα έργα.

Στην Ελλάδα των τόσων προβλημάτων υπάρχουμε ακόμη όλοι εμείς που κάθε πρωί ντυνόμαστε για να πάμε στην δουλειά μας, που αμειβόμαστε καλά ή λιγότερο από πριν, αλλά το κυριότερο, που έχουμε στέγη, τροφή, ρουχισμό, οικογένεια, φίλους, ακόμη και την επικοινωνία με τον υπόλοιπο κόσμο μέσω ίντερνετ.

Ας κάνουμε λοιπόν μία υπόθεση:

Μέσα στις εταιρίες δημιουργούνται ομάδες εθελοντών. Μικρές ομάδες που όμως μπορούν να εναλλάσσονται ανάλογα με το δυναμικό της κάθε εταιρίας.  5-10 άτομα που ο καθένας από αυτούς όπως θα μαγειρεύει σπίτι του,  μια φορά την εβδομάδα ή στις 10 μέρες θα βάλει  ακόμη μία κατσαρόλα φαγητό ή ένα ταψί στον φούρνο.  Η κατσαρόλα μου βγάζει σίγουρα 6 μερίδες, η γάστρα μου 10, το ταψί μου το ίδιο.  Φαντάζομαι το ίδιο ισχύει για όλους.  Ας πούμε λοιπόν ότι είμαστε 5-6 άνθρωποι και μαζεύουμε  30-60 μερίδες φαγητό.  Τι κάνουμε; Συσκευάζουμε ατομικές μερίδες από ένα γευστικό και θρεπτικό γεύμα,  βάζουμε και μία φέτα ψωμί, μία χαρτοπετσέτα, ένα πλαστικό πιρούνι, ίσως και ένα μικρό γλύκισμα, ο καθένας ας κάνει ό,τι μπορεί και γεμίζουμε τις τσάντες μας.  Αν υποθέσουμε ότι βρισκόμαστε στην Αθήνα, παίρνουμε το Metro και κατεβαίνουμε στο κέντρο.  Δεν θα δυσκολευτούμε να εντοπίσουμε το κοινό που θα του προφέρουμε το γεύμα.  Και στο τέλος θα είμαστε μια παρέα που θα χαμογελά γιατί θα το λέω πάντα, η μεγαλύτερη ευλογία είναι να έχεις και να δίνεις.  Να προσφέρεις χαρά.  

Συμφωνώ με αυτούς που θα πουν πως δεν χρειάζεται να είσαι σε μια εταιρία αλλά απλά να έχεις την διάθεση να βοηθήσεις, ακόμη και μόνος σου ή με ένα φίλο.   Προτείνω συγκεκριμένα ομάδες από εταιρίες γιατί θα μπορούσαν να το κάνουν πιο μεθοδικά:

Εάν η εταιρία είναι μεγάλη θα μπορούσε να έχει 2 ημέρες την εβδομάδα με εθελοντική απογευματινή εργασία σε συγκεκριμένα μέρη/στέκια ώστε να μην χάνεται η προσπάθεια.

Εάν η εταιρία πλέον σαν φίρμα θέλει να εξαργυρώσει σε καλή φήμη το κοινωνικό έργο των υπαλλήλων της θα το αγοράσει με άλλα μέσα, όπως την δωρεάν παροχή τροφίμων, ή φαρμάκων, ή ακόμη και την παροχή άδειας ωραρίου  μέσα σε αυτό το πρόγραμμα εθελοντισμού.

Εάν η εταιρία σχετίζεται με άλλες τροφίμων ή και συσκευασιών, οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να ζητήσουν επιπλέον βοήθεια -χορηγία- από αυτές.

Ακόμη και σε μία μικρή επιχείρηση 2-3 ατόμων σκεφτείτε ότι 1 φορά τον μήνα να το κάνετε θα έχετε προσφέρει 15 μερίδες σπιτικό φαγητό σε αντίστοιχο κόσμο που συνήθως σιτίζεται από τα σκουπίδια σας.  Βάλτε στο μυαλό σας δικούς σας ανθρώπους που περνούν αρκετά δύσκολα και αναλογιστείτε πόσο χρόνο μπορούν να αντέξουν…

Γενικά λύσεις υπάρχουν και τις φέρνει ο καθένας από εμάς.  Ένα πιάτο φαγητό, ένα παυσίπονο, μία κουβέρτα που περισσεύει, ένα ζεστό πουλόβερ, ένα ζευγάρι καθαρές κάλτσες.  Όλα έχουν την δική τους (ανεκτίμητη) αξία όταν δεν τα έχεις.  Η αξία τους πολλαπλασιάζεται όταν προσφέρονται με μόνο αντάλλαγμα την ηθική ικανοποίηση ότι εσύ ο μικρός κατάφερες κάτι μεγάλο.

ΣΣ.  Κρατήστε τις παραπάνω σκέψεις σαν βάση για να κάνετε δικά σας πράγματα, μεγαλώστε την ιδέα, επικοινωνήστε την, ακόμη και μια σακούλα τρόφιμα στα συσσίτια αρκεί αν δεν προλαβαίνεις για κάτι άλλο.   Γέμισε μια σακούλα γάλα και τρόφιμα και χτύπα το κουδούνι της οικογένειας στην γειτονιά σου που έχει ανάγκη.  Δεν χρειάζεται να πεις κάτι, απλά μια καλημέρα.

(photo credits: KalaNea)