Οι άγγελοι της ήβης σου πίναν τους χυμούς σου.
Στις κρυφές παραλίες της Αστυπάλαιας
ξάπλωσε ο λογισμός σου.
Οι θεοί σου πνιγμένοι στο Αιγαίο.
Η νοσταλγία τους σωσίβιο της μνήμης.
Κράτα το βήμα σου στην πέτρα.
Η Κίρκη γύρισε με την αλμύρα της θάλασσας.
Τις οπτασίες σου τις κλέψαν οι αγγέλοι.
Η ομορφιά κατοικεί σε γήινα κορμιά.
Η ελπίδα ζει στις ψυχές των θνητών.
Την αυγή θα σε περιμένω
στην διασταύρωση των δυο σου οριζόντων.
