Οι Σιωπές (μας)

Υπάρχουν μέρες που σ’αγαπώ πιο πολύ κι άλλες που ζω χωρίς να σε θυμάμαι.  Ανάμεσα σε σιωπές μεγαλώνουμε. Σε μια καλημέρα και μια καληνύχτα παραδινόμαστε. Πέφτουμε στο μαξιλάρι μας και δεν μιλάμε. Κι άλλες φορές κοιτιόμαστε κι είναι σαν να τα λέμε όλα. Δικά σου όλα. Υπάρχουμε σε στιγμές εκκωφαντικής ευτυχίας ή δυστυχίας.  Ανάμεσα σε παύσεις και σημεία στίξης. Κυρίως ανάμεσα σε ερωτηματικά ρουτίνας.  – Τι θα φάμε; - Πώς πέρασες; -Τι ώρα θα γυρίσεις;  - Πότε έπαψες να μου μιλάς;  

...

 

 

Καλοκαιρινές Εικόνες [9]

Τι είναι το καλοκαίρι;   Μια παραλία με ψιλό χαλίκι και γαλαζοπράσινα νερά, κρυμμένη πίσω από ένα βουνό…  Ένας βράχος που τον σκαρφαλώνουν παιδιά για να παραβγούν στις βουτιές. Τα σπόρια απ’ το καρπούζι κολλημένα στα μάγουλα σου  να τα ξεπλένει η θάλασσα. Ένας ίσκιος πολύτιμος όπου κουλουριάζεις το κορμί σου με τα μάτια κλειστά.  Το κύμα όταν σκάει στα πόδια σου.  Η μέρα που δεν τελειώνει ποτέ, σαν πρώτο ραντεβού…  Καλοκαίρι εσύ κι εγώ.  

 

 (Όπου με ταξιδεύεις είναι καλοκαίρι)