Κοινωνία

Να έχετε ανταλλάξει κουβέντες και ματιές, να σας έχει πάρει το παράπονο.  Κι ύστερα να κάθεστε στο τραπέζι και να φιλιώνετε γύρω από ένα μοσχαράκι κοκκινιστό, να γίνονται οι μαμαδίστικες μυρωδιές και γεύσεις  το φάρμακο για να ανοίξεις την αγκαλιά σου και πάλι.  Άντε πες μου εσύ αν μαλακώνει η ψυχή με ένα κινέζικο ή μια πιατέλα παντσέτες, αν δεν μπορείς να την κοινωνήσεις με μια μπουκιά ψωμί.

Οι ιστορίες μας

Οι άνθρωποι είμαστε οι ιστορίες μας, οι δικές μου κι οι δικές σου πλεγμένες μαζί.   Αυτές που εμείς ζούμε και που οι άλλοι διηγούνται, και το αντίστροφο.  Κι ακόμη καλύτερα, εκείνες που ενώ τις διηγούμαστε κάποια στιγμή γινόμαστε κομμάτι τους.  Με αυτόν τον τρόπο, η δικιά σου ιστορία γίνεται και δικιά μου.  Η δικιά μου ζωή σμίγει με τη δικιά σου.

Κατάλαβες μικρό μου;