Οι Νικητές

Ξύπνησα μια μέρα και οι γιατροί μου ανακοίνωσαν ότι είχαν βρει μέσα μου το κακό αλλά  το ’χαν πετάξει στα σκουπίδια κι ήμουν καλά…  Κι ύστερα από λίγο καιρό το πήραν πίσω.  Τα λόγια, όχι το κακό…  Το σκουπιδάκι μεγάλωνε μέσα μου κι εγώ απλά έκανα ντεκαπάζ και μπούκλες.  Και μετά άφησα το ντεκαπάζ κι έπιασα τον φόβο.  Πώς είναι το αύριο,  αν θα είναι εύκολο,  πόσα, ποιά, πως, τι… ένα τσούρμο ερωτηματικά έρχονταν σαν βροχή επάνω μου και δεν κρατούσα ομπρέλα.  Τότε αποφάσισα να βραχώ. Να ζήσω μέσα στους φόβους μου. Να ξεπεράσω τους φόβους μου.  Να τους πω μια μέρα σαν την σημερινή πως δεν με έβαλαν από κάτω. Αποφάσισα να  ακολουθήσω τον δρόμο που μου έδειξαν οι γιατροί, τα λευκά σεντόνια, τις ξεθωριασμένες κουρτίνες, τα μεταλλικά κρεβάτια που τρίζουν στον εφιάλτη σου. Έβλεπα το σώμα μου ν’ αλλάζει και τρόμαζα και πάλι όπως τρομάζω ακόμη κάθε φορά που βλέπω κάτι  διαφορετικό. Αλλά δεν μ’ ένοιαξε,  μου πλήγωσε την ματαιοδοξία μου αλλά δεν μ’ ένοιαξε.  Ξαναβρήκα τον χρόνο να ανακαλύψω εμένα που με είχα χάσει χρόνια πριν πίσω από γραφεία και μπάρες, μπροστά από βιτρίνες και οθόνες κρυστάλλων.  Βρήκα τον χρόνο να εκτιμήσω όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας όταν εμείς κοιτάμε αλλού, ίσως και να τα προσέξω με την σκέψη πως συνέβαιναν ειδικά και μόνο για μένα!  Ένα ηλιόλουστο πρωινό που σηκώνεις το κεφάλι στον ουρανό κι απλώνεις ένα χαμόγελο από άκρη σ’ άκρη, ένα βράδυ που ψιθυρίζεις στα αστέρια κρυφές ευχές, μία αγκαλιά που δεν την φθάνει το πιο ακριβό αγαθό.

Κι υπάρχουν φορές που φόβος κι αγωνία επανέρχονται,  μαύρα σκυλιά που προσπαθούν να σπάσουν τις πόρτες και να εισβάλουν στο μυαλό μου. Τα χέρια που τρέχουν στα πλήκτρα τα κρατούν μακριά. Η σκέψη πως κάποιος θα αναγνωρίσει την δική του ζωή σε μία από τις παραπάνω προτάσεις με κάνει να σκέφτομαι πως τελικά όλοι μαζί είμαστε σε αυτή την ζωή ακόμη κι αν καθένας νιώθει μόνος στον αγώνα του. Ο σκοπός παραμένει ο ίδιος, όλοι θέλουμε να βγούμε νικητές.

[Αυτό το κείμενο γράφτηκε αρκετούς μήνες πριν, στεκόταν μετέωρο από τότε πάνω στο desktop μην γνωρίζοντας αν θα βρει την θέση του σε αυτό το blog ή στον κάδο ανακύκλωσης. Απόψε είναι τα λόγια που θέλω να πω σε κάποιον. 

 

Καληνύχτα.]