Αθήνα και Φόβος*

Πως τρεμοπαίζουν τα φωτάκια στην Αθήνα κι απόψε το βράδυ… Στην Αχαρνών, στην Πατησίων, στην Φυλής. Καντήλια που ανάβουν και σβήνουν στον πρώτο αεράκι. Χωρίς προφυλάξεις. Ποιος να γίνει η ασπίδα σου? Ποιος να σου τείνει το χέρι για βοήθεια στις μέρες που ζούμε; Μόνο γροθιά… Δεν θέλω να πιστεύω ότι τα επεισόδια σήμερα, χθες, μέρες πριν, σημάνουν το τέλος μιας εποχής. Δεν είναι αυτή κληρονομιά για τους δικούς μας, ούτε ταιριάζει σ’ αυτόν τον τόπο που χωρίς τους περισσότερους από εμάς είναι ο ομορφότερος στον κόσμο.

Η Αθήνα σκουπίζει τις πληγές της αλλά στα χρόνια του ΔΝΤ και το βαμβάκι είναι ακριβό...

Καληνύχτα και φέρτε όνειρα στην θέση του φόβου, πολύχρωμα σαν τους ανθρώπους γύρω μας.

*κατά το Αθηνά & Φοίβος