Συμβιβασμοί και ημίμετρα. Όχι, σε έχω
για μεγάλα εσένα, για καλύτερα. Λες ναι
και συμβιβάζεσαι πάλι. Δεν σε νοιάζει
που λες ψέματα στον εαυτό σου κι όχι στον άλλον, άστον μωρέ, που ξέρει, τι τον
πειράζει; Εσένα, ψιτ, εσένα, για σκέψου,
μήπως εσένα τελικά πειράζει; Ημίμετρα
στην ευτυχία. Χαμένες ώρες, μέρες,
νύχτες, άθροισμα τρομακτικό.
Συμβιβάζεσαι. Και ξαφνικά νιώθεις
εγκλωβισμένος. Σου λείπει κάτι. Αυτό που κυνηγούσες άλλοτε. Το ανοιχτό
παράθυρο που έβγαζες το πρόσωπο σου ν’ αναπνεύσεις.
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου