Τα πιο όμορφα
παραμύθια τα σκαρφίστηκα νύχτα. Παραμύθια
με καλές νεράιδες και όμορφα παλληκάρια. Με αστερόσκονη και πολύχρωμες
πεταλούδες. Με ουράνια τόξα και ξανθές πλεξούδες
για να τα σκαρφαλώσεις, να τα περπατήσεις χωρίς να πέσεις. Μα πάνω απ’ όλα με αγάπη. Αγάπη αρκετή για να
ξεδιψάσει και ναυαγός, αγάπη αρκετή και για να τον χορτάσει.
Απόψε δεν έχω
παραμύθια, δεν έχω δώρα, δεν έχω τίποτε πέρα της μουσικής που μ’ ακολουθεί.
Μόνο αυτή. Οι νεράιδες μου χάθηκαν κάπου
στο μαύρο τ’ ουρανού και δεν τις βρίσκω. Κάπου εκεί που είσαι κι εσύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου